..เมืองเก่าศรีเทพ..

~อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ ชื่อนี้อยู่ในใจ ได้มีโอกาสใช้เส้นทางผ่าน หลายๆครั้ง หลายครา แต่ไม่เคยได้แวะเลยซักครั้ง ครั้งนี้อยู่ปลายจมูกขอหน่อยเถอะ ..ขอไม่กินไก่ย่างวิเชียรบุรีได้ไหม เพราะมีกรุ๊ปต้องการไปกิน (เราอยู่กรุงเทพฯปั่นจักรยาน500 ม. ก็ได้กินแร้วว..ว เอากะปากเค๊าจิ คนจะไม่ไปกินง่ะ ) ก่อนถึงอุทยานเห็นป้ายบ่อน้ำพุร้อนอีกฝั่ง เน..กะคนขับทันกัน กลับรถเร้ยย ทันที แต่เผอิญเป็นบ่อเล็กๆในบ้านและเป็นที่รับรองอาหารด้วย เรายังไม่หิวกันง่ะ ..

ไปต่อคับ ... เป้าหมายอุทยานฯ เข้าจากถนนใหญ่ไปประมาณ 7 กม. เองคับ คนน้อยโหรงเหรงตามคาด แม้จะเป็นวันหยุด จนเราจะกลับจึงเห็นเป็นหมู่คณะ ซึ่งอาจจะเป็นครูอาจารย์ หรือไม่ก็นศ.ระดับป.โท ที่เข้าไปจดบันทึก ถ่ายรูป อาณาเขตของอุทยานฯ 2,000 กว่าไร่ อายุกว่า 1,000ปี ข้อมูลเพิ่มเติม>> อุทยานประวัติศาสตร์ศรีเทพ เรามีโอกาสได้ชม 1 หลุมขุด ต่อกันติดจากเรื่องการขุดไดโนเสาร์พอดี และทำให้ลูกโซ่ไม่กลัวโครงกระดูกได้ ทั้งเดินชมปรางค์บริเวณใกล้เคียงเท่านั้นเอง ก็หมดแรงข้าวต้มแร้วว..ว

เติมแรงกันต่อ ที่ร้านอาหารครัวอาชาไนย หน้าทางเข้าอุทยานฯ นั้นเอง มีคอกม้าและให้บริการขี่ด้วย ลูกโซ่จะเข้าไปใช้บริการหลังหม่ำเสร็จ เจอกลิ่นเข้าให้ ขอถอนตัวด่วนเร้ยย...ย
อ๋อ..ที่ร้านมีไก่ย่างวิเชียรฯให้บริการ เหมือนกัน เร้ยย..ย ต้องสั่งให้อาใจลูกทีมเลย ฮิฮิ..

ขึ้นรถกันได้ ..หลับหมดทั้งคัน พลขับ สารภาพว่ายังมีแอบงีบด้วยเหมือนกัน .. เอิ๊กก..ส์
เดินทางกลับกรุงเทพฯโดยสวัสดิภาพทุกคนคับ



ลูกโซ่ อายุ 3ปี 3เดือน 3สัปดาห์ 3วัน